Schupke

(oftewel subtitel: Cyriel de Grafdelver)

Genre:

Mild, maar zalig blijspel met diepgang.

3 bedrijven | avondvullend | 1 decor

Ik neem er kennis van dat dit enkel een leesexemplaar is en bij opvoering vooraf zowel SABAM als de uitgever gecontacteerd moeten worden.

Bezetting: 

4 dames (3 dames, indien een pop gebruikt wordt), 2 heren, 2 figuranten

Personages:

Schupke                 (Off. Cyriel Van de Kerkhof) Grafdelver.
Alex                       Arbeider plantsoendienst, boezemvriend van Schupke.
Moe                       Amelie, moeder van Schupke.
Emma                    Komt dagelijks het graf van haar moeder bezoeken.
Mevr. Oris              Begrafenisonderneemster.
Zwijgzame dame   Deze ‘zwijgzame dame’ kan best door een echte actrice gespeeld worden. Mocht dit niet lukken dan kan desnoods een echt lijkende pop de plaats van deze José Tanghe innemen.

Korte inhoud:

Cyriel de grafdelver, alom gekend als ‘Schupke’, is een doodbrave maar schuchtere kerel. Slechts luttele dagen is hij verwijderd van zijn jubilé: ’25 jaar grafdelver’. En dat maakt hem bijzonder nerveus.

Schupke woont nog thuis, bij zijn meer dan overbezorgde Moe, maar hij verliest zijn hart aan Emma die dagelijks het graf van haar moeder komt bezoeken. En die ‘vlindertjes in de buik’, die zijn precies wederkerig.

Maar zonder de hulp van Alex, de man van de plantsoendienst en tevens Schupke’s boezemvriend, zouden Schupke en Emma hun gevoelens voor mekaar nooit durven uitspreken. Alex’ grapjes en fratsen openen de deuren tot toenadering. Maar dan moet eerst Moe nog wel overtuigd worden!

Uiteindelijk blijkt Mevrouw Coletta Oris, de begrafenisonderneemster, nog de hardste noot te kraken. (Maar gekraakt worden zal ze!)

Decor:

Ext.              Een omhegd plekje op het kerkhof dat niet voor de gewone kerkhofbezoeker toegankelijk is. Bereikbaar via een laag, houten of smeedijzeren poortje aan de zijkant, tussen haagjes geplaatst. Dit is het privéplekje waar Schupke’s gerief staat, waar hij en Alex ’s middags hun boterhammekes opeten, …

Er staat een eenvoudige houten barak. Een houten vat bij de barak vangt het regenwater op.

Een klein hoekje, omheind met paaltjes, waarin Schupke zijn geredde mol in heeft ingegraven.

Mogelijk op de achtergrond, in de verte: de toren van de kerk, oprijzend achter een groepje bomen. Ook mogelijk dat achter de manshoge haag achteraan nog een bovenste gedeelte van een mausoleum of van enkele hogere graven zichtbaar is/zijn.

Een doodskist, bedekt met een deken, dient aanvankelijk als zitgedeelte, naast enkele andere versleten, houten tuinstoelen en een laag houten tafeltje, of wat er voor kan doorgaan.

Optie: Dit theaterstuk kan ook perfect gespeeld worden met een absoluut minimum aan decor/elementen. Goed gekozen zetstukken en een uitgebalanceerde belichting werken hier prachtig.

Te verkrijgen:

Auteur:

Ivo Maes
Brand 30, 2470 Retie
0486 05 79 92
ivomaes100@gmail.com 
www.ivomaes.be